maandag 20 augustus 2018

Toerist in eigen land

Zonder echt op voorhand te plannen trokken we begin augustus er even tussenuit. Het mooie Belgische weer en de nood om er eens tussenuit te knijpen, bracht ons naar het pittoreske Oetingen.

Dit kleine pareltje is de thuishaven van het "Warandehof", een hoevehotel in het hart van Pajottenland, met meerdere kamers en een aanpalende vakantiewoning.

Onze kleine man stond de maandagmorgen te popelen om te vertrekken. Nadat de koffer volgestouwd werd en de fietsen op het rekje stonden, werd de korte rit aangevat. Oetingen ligt op de grens tussen Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant en is hierdoor bereikbaar in een uur en een kwartier.

Eens aangekomen kregen we na een korte rondleiding een kamer van de vakantiewoning toegewezen. Deze kamer was pas 1 jaar geleden ingericht en voorzien van de nodige faciliteiten. Perfecte start. Nadat Quinten aangaf boven op het "ladderbed" te slapen kon hij niet snel genoeg een eerste plons maken in het zwembad.

Tevens maakte hij kennis met de "boerenstiel", waarbij hij de kleinere dieren (kippen, eenden, duiven,...) mocht voederen, eitjes rapen en een ritje met de tractor maken.

"Boer" Quinten met zijn tractor


In de vooravond werd de streek te voet verkend, terwijl Quinten achterop een pony zat. Een toertje van ongeveer 6 kilometers gaf ons een indruk over de mooie streek waar we ons bevonden.


Geen gel in de pony zijn haar, enkel goed kammen :-)

Samen op 1 kamer slapen bracht een vroege start aan onze dinsdag. Na het ontbijt beslisten we een bezoek te brengen aan het provinciaal domein Huizingen.

Dit zeer mooi en proper park, waarvan de ingang betalend bleek, is een mooie trekpleister. Voorzien van een dierenpark, een speeltuin, elektrische gocarts,... konden we onze dag goed vullen.

Door de droogte waren de pedalo's buiten gebruik, maar het roeibootje deed zijn dienst. Dobberend in alle richtingen, behalve de juiste, was Sophie niet altijd even op haar gemak. Zeker niet toen Quinten het bootje alleen wou besturen.

We gaan hier nog 'ommekletsen hé', aldus Sophie

Op woensdag gingen we de andere richting uit, naar provinciaal domein De Gavers in Geraardsbergen. De faciliteiten werden verkend voor een eventuele latere vakantieperiode.

Terwijl Sophie zich op haar gemak nestelde aan de cafetaria reden Quinten en mezelf een relatief vlak fietstochtje van ongeveer 16km. Het avondtochtje van de dag voordien was immers lastiger dan voorzien door het golvende landschap van Pajottenland.

Dat zelfde landschap gaf de aanleiding om op donderdag de streek te verkennen met gehuurde Vespa's. Op een kleine kilometer van ons verblijfadres werden ons 2 knalrode scooters ter beschikking gesteld, voorzien van een GPS met vooraf uitgestippelde route. Een 75-tal kilometers werden gezapig afgelegd, met een aantal tussenstops onderweg.

De zon, gecombineerd met de frisse tocht tijdens het rijden, zorgde ervoor dat het rood van de scooter achterbleef op ons gezicht en armen. De zonnecrème die voorzien ingesmeerd was, bleek onvoldoende te zijn.

Pajottenland verkennen per scooter : aanrader !


Na het ontbijt op vrijdagmorgen namen we met spijt al afscheid van onze logeerplaats. Deze midweek weg was ideaal voor ons gezinnetje. Niet te ver, super weertje, topverblijf,... Alle ingrediënten waren aanwezig.

En de toerist in eigen land uithangen zal nog meerdere vervolgen kennen. Om onszelf meer vrijheid te geven hebben we ons een "sleurhut" aka caravan gekocht. Zelf al benieuwd waar onze eerste bestemming zal zijn.

Hoe was / is jullie verlof trouwens?

Groeten,
Gregory.