maandag 24 juli 2017

Het is zover: verlof

De laatste maanden werden we naar Belgische normen serieus verwend qua warmte. Reikhalzend keek iedereen dan ook uit naar zijn jaarlijks verlof, hopend dat het weer nog wat aanhield. Helaas is de(het) eerste regenbui(tje) al een feit...

Ideaal moment dus om eens terug te kijken naar het positieve van de voorbije week.

Als enige van ons gezinnetje diende ik mijn wekker nog te plaatsen de eerste dagen. Mijn vakantie ging pas in op onze nationale feestdag.  Mijn lieve meid Sophie kon intussen genieten van haar eerste week verlof waarop de focus vooral (lees: uitsluitend ;-) ) lag op het bezighouden van onze grote vriend Quinten. Schilderen, knutselen, playmobil, LEGO,... alles zag de revue.

Maandag sloot ik samen met Quinten de dag af met een bezoekje aan het zwembad van Heule. Van de kleine glijbaan naar de grote glijbaan, kloppen op het raam van de cafetaria waar mama Sophie haar bezighield - ze is niet echt een waterrat te noemen - plonsen in het rond... Alles behalve zwemmen, want dat kan hij (nog) niet. Maar hij liet het zeker niet aan zijn hartje komen en genoot met volle teugen, net zoals ikzelf.



Na een kort familiebezoekje op de Nationale Feestdag trokken we 's avonds met de fiets naar Lauwe voor summer @ lauwe 2017. Een plaatselijk volksfeest, waar straatanimatie, sfeer, eten en drinken centraal staat. Diverse kleine acts gezien, Quinten die zich uitleefde op een speelbus, een drankje nuttigen samen met mijn doopmeter. Een leuke dag, al waren we misschien wat te vroeg vertrokken... Les geleerd voor volgende keer dus.



Zaterdagmiddag begon het weer wat te keren. Voor de zekerheid kozen we ervoor om een binnenactiviteit te doen. Het werd uiteindelijk een bezoekje aan de Kinepolis Kortrijk, waar de première van Cars3 speelde. En wie ziet er nu niet graag de avonturen van Bliksem McQueen, Takel, en de vele andere? Een prachtige film, goed verhaal, knappe nieuwe personages,... Kortom een aanrader!




Een ideale start van mijn verlof! Denk je ook niet?

dinsdag 18 juli 2017

Café Tartine (Kortrijk)


Als zelfstandige heb ik af en toe het privilege om mijn werk te combineren met een andere voorliefde van me: eten.

Zo kom ik af en toe verborgen pareltjes tegen. Deze week week was niet anders. Klant B. had me uitgenodigd op een lunchmeeting waarbij zijn keuze viel op het pittoreske "Café Tartine".

Zelf omschrijft uitbaatster Sofie haar knusse zaak als "een nieuw concept waar zuurdesembrood van het huis Poîlane centraal staat. Pure smaken en dagverse producten....Dat proef je! Bij ons kan je terecht voor een lekkere start van de dag, verrassende lunch, verfrissende apero's of zomaar een lekker hapje of drankje op een unieke ligging in het historische stadscentrum van Kortrijk."

Aangenaam zittend in de schaduw van de Sint-Maartenskerk viel B. zijn keuze op de "tartine trinité" (houmous, serrano ham, feta, artisjok, groene olijfjes), terwijl ik opteerde voor "tartine gerookte zalm" (spread van citrus en courgette, gerookte zalm, bieslook , pijpajuin, radijs).



Met een natuurlijke flair bediende de gastvrouw iedereen op zijn wenken. Al snel kregen we elk een mooi gepresenteerd bord voorgeschoteld. Tijdens het eten informeerde ze beleefd na of alles naar wens was. Smakelijk knabbelend konden we dit enkel bevestigen.

Na het nuttigen van een koffietje achteraf, kwamen B. en ikzelf tot de conclusie dat dit een echte aanrader is. Terugkeren zullen we, zoveel is zeker.

maandag 10 juli 2017

Onthaasten...

Zoals elk weekend reed ik gisteren - zondag - met mijn bompafiets - Sophie haar bewoording voor mijn stadsfiets met "ouderwetse" draagtassen achteraan - om boodschappen. De zon scheen zachtjes. Er stond niets speciaal op de planning. Op een lekker relax tempo ging naar de slager en naar Tom en Virginie van fruitwinkel Vito.

Ik werd onderweg ingehaald door een gepensioneerde fietser die zijn glas - merkbaar aan het geluid die weerklonk bij het passeren - in de container ging gooien. Niet veel later passeerde een gejaagde tiener me, met de oortjes op en de GSM in de hand...

Zelfs op een zondagmorgen leek iedereen gejaagd. Het leven gaat aan een opmerkelijk sneltempo aan ons voorbij en we staan er veel te weinig bij stil. Ook ikzelf maak me er schuldig aan...




De voornaamste reden waarom ik zo relax was lag voornamelijk bij de dag ervoor. Zonder echt hierop voorzien te zijn gingen we met ons gezinnetje uitwaaien in Oostende

Vroeger had ik niet de voorkeur om naar de zee te gaan. Behalve dan in de winterperiode met een temperatuur rond het vriespunt. Nu weet ik het meer en meer te appreciëren.

De auto aan de kant plaatsen was een probleem, waardoor we eerst verder reden naar Middelkerke / Wenduine, om na 16h terug naar Oostende te gaan.

Wandelen, een koffietje, een ijsje voor Quinten, een pannenkoek voor Sophie, een bezoekje aan de Disney zandsculpturen. Het deed me merkbaar deugd na de drukke weken voorafgaand. Het verzette tevens mijn gedachten wat van het geplande medisch onderzoek van aanstaande dinsdag.

Het ontspannen gevoel nam ik dus mee van de kust en is vandaag zelfs nog voelbaar in mijn werkproductiviteit. Boodschap aan mezelf dus. Probeer meer te onthaasten of zorg dat de (werk)druk je niet de baas wordt.

Hebben jullie ook een drukke job? Wat doen jullie om te onthaasten?

vrijdag 7 juli 2017

Ergens starten...

Reeds een aantal maanden verzeil ik van de ene blog op de andere. Hierop verschijnen zowel positieve als negatieve berichten over allerhande zaken zoals sporten, gezond eten, bezigheidstherapieën, en zo meer...

Van nature uit ben ik nogal negatief ingesteld, waardoor de ongetwijfeld vele positieve zaken rondom mij me maar weinig opvallen.

De blogs die ik volg doen me dit inzien. Door zelf te starten met een blog wil ik mij bewuster gaan worden van mijn zelfbeeld.

Hopelijk vinden jullie de weg naar mijn vorm van creatief bezig zijn. Opmerkingen en reacties zijn steeds welkom.

Veel leesplezier.

Gregory.